Bir güç karşısında etkilenmek için aslında çokta beklememek gerek. Çünkü insanların etkileneceği, ilgilerini çekecek ve bunlara karşı olumlu dirençler gösterecek günlük yaşantımızda o kadar çok şey var ki... Kiminde sabah uykudan uyandığında, kiminde evden çıktığımızda insanların arasına karışırken, kiminin alışveriş yaparken, kiminde yemek yerken, kiminde otururken, düşünürken, bakarken, duyarken, yürürken, koklarken o kadar etki alanı içindeyken bazen göremeyebiliyoruz.

Maddenin oluşturmuş olduğu bütün bir evrenin bir parçası olan Dünya üzerinde mananın anlam bulduğu maddenin anlamını yitirdiği en büyük dirençtir. En kutsal duygudur. En vazgeçilmez gerçektir. Yaratılışın gayesini bilip beden ve Dünya nimetlerinin ne denli muhteşem, kusursuz ve bir bütün olarak etrafımızda şekillendiği gerçeğidir. Etkilenmek sizce de bu değil midir? Yaradılan en güzel nimeti, yaratılmış en güzel nimet olan göz ile görmek. Günümüzde insanların etki alanları o kadar çok yön değiştirmişken bir çoğumuzun maddeye bağlı kalıp, Dünya'nın hiç bitmeyecek servet hırsları peşlerinde koşturup, büsbütün sonsuz yaşamın yegane maksadı olan yaradılışa hayranlık, yaradana minnettarlık, nimete şükürü, derde hamd etmeyi niçin unutuyoruz! İşte tam da bu yüzden derin düşüncelere, manevi servetlere meyl edildiğinde biz yaradılanların en şöhretlerisi olan insanoğlunu gerçek etki alanları büsbütün soyut bir kavram olmasına rağmen somut bir hal almaktadır. Ya bize verilen nefes günlük sayılı verilseydi hangimiz tüketmemek ve bir sonraki güne kalanını devretmek için birbirimizle yarışmazdık ki.

Dünya'nın hiç bir maddesi ile ulaşamayacağımız bu mana en büyük etkimiz değil midir sizcede?

devamı

Sormak gerek kaç kişi olumsuz, kötü ve hoşuna gitmeyen bir durumla karşılaştığı zaman kendi gücü nezdinde tepkisini koymuyor ki ortaya. Oysa bazen susmaktır en büyük tepki. Bazen gülümsemek, bazen de tepkilerin en muhteşemidir sabır etmek. Kaçımız sabredebiliyoruz? Ve tekrar sabır ettiklerine tekrar sabır edebiliyor?

İnsanoğlu fıtratı gereği olumsuz bir durumla yüzleşirken birden bire unutuveriyor bütün gerçekleri. Sizce de bencillik yapıp bireysel çıkarlarımız için tepki alanlarımızı her geçen gün arttırarak gitmiyor muyuz? Peki yaratılan bir varlık olarak yaradanın emirlerine, yasaklarına riayet edilmediği zaman kaçımız karşısındaki uyarıp tepkisi belirtebiliyor. Kaçınız bu tepkiyi gördüğünde çeşitli bahaneler ardına sığınmıyor.

Peki hadi gelin hep birlikte düşünelim. Ya bir gün yaradan bize koyarsa en büyük tepkisini her güçle mukavemet göstermeyi becerebiliriz Tepki anlamındaki en büyük gerçeğimiz o değil mi ki...!

devamı